Terminem „dystrofia” określa się zaburzenia rozwojowe wywołane niewłaściwym odżywianiem tkanek lub tkanek i narządów, co przyczynić się może do niefizjologicznych zmian danego organu tkanki bądź – w przypadku pochwy – błony śluzowej, zaś w ostateczności do całkowitego zaniku – atrofii.

Nieprawidłowości w obrębie kobiecych narządów rozrodczych mogą być wywołane przez różne czynniki hormonalne, patogeny, zabiegi ginekologiczne, radio – oraz chemioterapię. Naturalna budowa błony śluzowej zostaje naruszona, przez co traci pełnię zdolności ochronnych, odżywczych i przeciwbakteryjnych. Niekiedy zaistniałe zmiany mogą mieć charakter nieodwracalny, w szczególności narażone są na to kobiety, które już nie miesiączkują.

Opisywanemu schorzeniu ginekologicznemu towarzyszy uczucie napięcia oraz swędzenie. Bez względu na stopnień zaawansowania zmian można łagodzić nieprzyjemne objawy. Duże znaczenie dla zdrowia i komfortu ma także zmniejszenie rozległości procesu oraz zatrzymanie postępu zjawiska, zabezpieczając przez rozwojem infekcji dróg rodnych.

Dystrofia jest schorzeniem, które może pojawić się u kobiet w każdym wieku:

• W przypadku, gdy osoba cierpiąca z powodu wspomnianej dolegliwości produkuje jeszcze hormony odpowiedzialne za cykl miesiączkowy, istnieje duże prawdopodobieństwo, że zmiany są nieodwracalne. Leczenie opiera się na terapii farmakologicznej z zastosowaniem specjalnych preparatów dopochwowych, które zmniejszają dyskomfort. Wprowadzone do organizmu środki nawilżają pochwę, regenerują uszkodzenia oraz utrzymują naturalne pH.
• W przypadku, gdy osoba dotknięta dystrofią pochwy nie produkuje już hormonów odpowiedzialnych za cykl miesiączkowy (menopauza), konieczne jest zastosowanie terapii farmakologicznej. Należy zastosować preparaty, które zapewnią jednocześnie nawilżanie i regenerację uszkodzonych tkanek. Zaleca się także utrzymanie aktywności seksualnej jako naturalnego sposobu zapewnienia odpowiedniego nawilżenia pochwy. Ostatecznym rozwiązaniem jest zastosowanie dopochwowej terapii hormonalnej.