Jedną z częstszych chorób dróg rodnych, diagnozowanych u kobiet, jest nadżerka szyjki macicy. Po zauważeniu pierwszych objawów, nie wolno lekceważyć infekcji, jako że może ona spowodować poważne powikłania, a nawet nowotwór.
Czym jest nadżerka szyjki macicy?
Ubytek lub zanik nabłonka błony śluzowej to inna nazwa dolegliwości. Żywoczerwony nabłonek gruczołowy zastępuje naturalny nabłonek wielowarstwowy płaski, wyścielający szyjkę macicy. Wyróżniane są trzy typy – prawdziwa, rzekoma i pojawiająca się przy zmianach nowotworowych.
Typologia schorzenia
Nadżerka zwana prawdziwą, powstaje najczęściej wskutek urazu mechanicznego, infekcji lub działania toksycznej substancji. Dochodzi wtedy do zaniku nabłonka, co może prowadzić do zmian nowotworowych.
Typ rzekomy występuje najczęściej, spośród wszystkich. Charakteryzuje się zmianą struktury nabłonka z typowego w anormalny dla tej okolicy. Zjawisko takie nazywa się ektopią. Trzecim typem jest nadżerka szyjki macicy okołonowotworowa, która powstaje jako poprzedzenie nowotworu. Często towarzyszy jej zakażenie wirusem brodawczaka ludzkiego.
Jakie objawy są alarmujące?
Często samodzielne zdiagnozowanie tego schorzenie bywa problematyczne, gdyż część przypadków przebiega zupełnie bezobjawowo lub objawy nie są z nią łączone. U wielu kobiet objawy są tak znikome, że stają się bagatelizowane. Zdarza się to z reguły w nadżerkach o niewielkich rozmiarach. Najbardziej charakterystycznym objawem są jednak upławy, które pojawiają się wraz z zapaleniem. Nadżerka produkuje wiele śluzu, przez co mogą pojawić się one dosyć często i w dużej ilości. Mają żółtawą lub zielonkawą barwę oraz nieprzyjemny zapach. Mogą powodować różnego rodzaju podrażnienia sromu, takie jak pieczenie czy swędzenie. W bardziej zaawansowanych stadiach, mogą pojawiać się plamienia międzymiesiączkowe, krwawienia podczas stosunku, wraz z bólem tych okolic. Bóle są często diagnozowane również w dolnej części brzucha.
Leczenie nadżerki macicy
W celu doboru metody leczenia nadżerki szyjki macicy, należy przeprowadzić badanie cytologiczne, kolposkopowe lub histologiczne. Jeśli lekarz uzna, że wystarczające jest leczenie zachowawcze, odpowiednie będzie zastosowanie leków, które odbudują prawidłowy nabłonek. Zazwyczaj najpierw stosuje się terapię farmakologiczną. Jeśli ona nie poradzi sobie z zapaleniem, należy przejść do kolejnej fazy leczenia. W zależności od decyzji ginekologa, wykonuje się koagulację chemiczną, krioterapię (coraz rzadziej) i waporyzację laserową.
Z problemem można sobie poradzić!
Mimo że nadżerka może być niemal bezobjawowa, przez co może nie powodować niedogodności w życiu codziennym, warto zainteresować się problemem. Najlepszym wyjściem jest wizyta u ginekologa, który dokona prawidłowej diagnozy i przeprowadzi odpowiednie leczenie. Tego rodzaju infekcji nie wolno lekceważyć. Kosztem poniesionym przez zbagatelizowanie schorzenia, może być grzybica, a nawet nowotwór. Terapia bywa nieprzyjemna, pozwoli natomiast wyeliminować ryzyko groźnych powikłań, a także ewentualne bolesne objawy.